Vika eftir í Thailandi. Smá stöðuskýrsla.

Er búinn að vera latur að sitja við skriftir hérna. Eina ráðið er að nota kjöltutölvuna heima.Mynd af husinu hja Pong ofan vid. Svo skella því á lykil og tek með á netkaffið. Set inn mynd af villunni hans Hafsteins, ekkert smá flott hús.

 Í Chockhai village 5, sem er vernduð gata út frá Boon Sampan, en þá götu  förum við Pong oftast á heimleið, en Þetta er rétt hjá þeim stað sem pong býr á Soy Kanoy. Er heitur að skoða hús í Chockhai village 5 ,er búinn að sjá eitt sem er til sölu og losnar á næsta ári. Er búinn að vera að skoða reyndar fullt af húsum hérna, á verði sem ekki væri hægt að fá hundakofa heima.

Fékk skeyti um að útlendingastofnun sé búin  að afgreiða Visa umsókn Pongs, nú stendur á danska sendiráðinu að koma því til skila, vinnubrögðin þar á bæ ættu að vera í frásögur færandi, en ætla mér ekki að velta mér upp úr því hér, vil varðveita góða skapið. En útlendingastofnun hefur komið afar faglega að  þessu í mínum samskiptum við þau.

Dösti vinur fór heim í dag, við erum búnir að hitta þá nokkrum sinnum hann og Boy. Eins er Egill kominn í bæinn, hittumst allir í fyrradag í hádeginu.

Fórum á ströndina á Jomtien sem er ágætt, ég mun reyndar seint stimpla mig inn sem „beach boy“ , en finnst gaman að fara öðru hverju.

Ég fer í nudd á hverjum degi, annað hvort olíu eða thai nudd á daginn, svo förum við Pongsi saman í fótanundd á kvöldin. Algjör munaður. Þetta er okkar alcohol og tóbak.

Vorum í heimsókn hjá Gulla í gær. Hann blómstar sem fyrr og er ekki á heimleið, svo mikið er víst. Íslenska ríkið var næstum búið að taka af honum ellilaunin í hegnigarskyni fyrir að búa hér og njóta lífsins, en hérna hefur hann ekki þurft að taka margar sortir af lyfjum, sem hann þurfti við heima, hér fara dagarnir hans í það að njóta þeirra. Enda allar aðstæður til þess þar sem hann býr í sínu blómahafi utan við húsið hans.

Jæja við erum að fara út. Markaður á Soy Bhukao. Upp á mótorhjólið og slá í truntuna.

Allavega bestu kveðjur til ykkar heima. Pong biður að heilsa.

 

Indverskir dvergar og skipulagsmal i brennidepli.

Kominn til Pattaya.

Alveg magnad ferdalag hingad. Flaug med Jet airways hingad med millilendingu i Mumbay (Bombay), en su millilending er i frasogur faerandi.

Flgfelagid er afar gott, nykegar topp flugvelar og luxus klassa tjonusta. Ekkert upp a thad ad klaga. Einn flugthjonninn vrtist vilja aettleida mig , eftir ad eg gaf honum mitt breidasta bros thegar eg kom um bord. Rett adur en velin for af stad til ad fara i brautarstodu, kom hann til min og baud mer ad faera mig thar sem eg hafdi heila saetarod ut af fyrir mig, svo kjellinn hafdi bara rum til ad sofa i.Og flugthjonninn elskulegi og kollegi hans sau alfarid um ad dekra vid mig. (takk Gussi gamli).

Svo tok Bollywood vid i Bombay. Herra minn. Thessari luxus vel Boeng 777 300 ER var ekid ut a plan (einsog var gert uti a Kanaflugstod i den  tid) Og ther kom gamaldags stigabill upp ad velinni, sem er jafn ha og Jumbo 747 fra jordu. Thar var okkur transit ferdalongum smalad i flugvallarstraeto. Adur en vid forum ur flugvelinni skyldum vid framvisa vegabrefi og boardin pass, sem er skemmtilegt vegna thess ad eg hef alltaf talid boarding pass vera til ad fara um bord en ekki fra bordi, her eftir boarding on unboarding pass. Meira ad segja krotadi einhver mikilvaegur indverji a fyrirbaerid. Fugthjonarnir minir yndislegu kvoddu mig likt og eg vaeri ein af familiunni ( sem er kannsi rett svona politiskt sed   Var nu haldis sem leid la eftir krakustigum i flugstodina og farid austast i austurendann. thar skyldu allir fara ut. Nota bene vorum vid oll ad koma beint ur flugvel og ekkert okkar hafdi komist i taeri vid neitt utanadkomandi folk. Thar toku vid bidradir sem breyttust a minutu fresti, hvar dvergvaxnir indverjar endurskipulogdu radirnar i sifellu, hoppandi upp og badandi ut ollum ongum. Herre Gud svo madur sletti. Allt thetta for i hlaturinn a mer. En ekki ferdafelogum minum, annars gladbeittum hopi breta, og einu stykki hommapari, sem virtist finna til skyldleika vid mig, en their satu fyrir aftan dyngjuna mina 'a utleidinni, sem flugthjonarnir bjuggu mer. Eitthvad voru litlu indverjarnir farnir ad pirra tha. Thad vard til thess ad eg for ad flissa eins og skolastelpa, og jok that a pirringinn hja sumum og flissid mitt lika. En eftir nokkrar byltingar a rodum sem gatu verid indverjar her , everopubuar her , muslimakonur her , adrar konur her, negrar her, sandnegrar her, Bagnkok flug her , Hong Kong her....... Hvilikt hugmndaflug. Hver indverski dvergurinn fyrir sig helt sig vera yfir hinum og afar mikilvaegur.

En.. nu tok vid vopnaleit.....hehehe..... og eftir hinar sibreytilegu radir var farid i that ferli, fyrst var handfarangur genguml'ystur, svo gekk madur i gegn um hlid, svo var madur settur a pall thar sem var baedi handvirk leit, en thar sa leitargaurinn astaedu til ad kreista a mer thohnappana, en uppskar hlatursgusu fra mer, sem vard til thess ad bretarnir allir fengu hlatursdellu lika.

Eftir ad toskurnar komu ur gegnum lysingu, var einn indverjinn i thvi hlutverki ad setja farnagursmida a handfarangurinn, mer til mikillar undurnar, og svo var annar indverji greinilega honum aedri sem stod med stimpil og stimlilpuda og stimpladi a farnagursmerkimidann. Sa er enn a mittistoskunni minni og eg er ekki enntha farinn ad skilja tilgang hans. En nog um thad. Nu skydldum vid fara um bord i flugvelina. Gate number 16 sir sagdi enn einn indverjinn med thessum oborganlega hreim. Og hersingin held af stad. A stangli voru svona gotusolubasar hvar haegt var ad versla , nota bene bara med indverkum peningum hahahahhaha, ekki ad furda ad urval vaeri litid af vorum tharna. En i stuttu mali. Tha trommudum vid alla flugstodina a enda og endudum i vesturendanum, ekkert smaraedis labb. Og thar beid okkar bifreid sem flutti okkur i krakustigum alla leid ut a plan VID HLIDINA A VELINNI SEM VID KOMUM MED stod su vel sem flutti okkur til Bangkok.

Mikid langar mig ad hitta manninn sem skipuleggur thetta tharna i Mumbay internationla airport.

Fataekrahverfi Bombay na alveg upp ad flugvellinum og madur ser hreysin vel vid komu og brottfor. Mikid er gott ad vera islendingur.

Kvedja fra Pong til ykkar.

Kallinn er i London, sma naeturrannsokn.

Jaeja, nu situr kallinn i Soho hverfinu i London.

Buinn ad vera a roltinu herna og virda fyrir mer mannlifid. Fremur var thad hrorlegt nidur vid Thames. Mikid af daudadrukknu folki migandi og gubbandi. Thad vakti athygli mina ad sja folk bua i pappakossum nidur vid minnismerkin a arbakkanum. Fremur leidinlegt ad sja.

Var a spaninu i dag a leidinni a flugvollinn, verst ad geta ekki heilsad upp a Hafstein vin minn smyrjara i leidinni, en vid attum gott simaspjall. Husid hans Hafsteins er rett hja okkur Pongsa. Kvedja a thig Hafsteinn.

Eins barattukvedja til Hilla, sendi ter minar bestu oskir i barattuna.

Naest er thad Indland, a leidinni til Thailands. Stoppa adeins Bombay (Mumbay)

Thad verdur bada gaman med indverskum hreim hehehehehe.

Kvedja a ykkur heima.

Meira sidar.

Fast land undir fótum. Borgin gráa við sundin.

Jæja, enn einn túrinn á enda. Reyndar var þessi með bónus þar sem hann lengdist um sólarhring.

Vorum rétt að skríða inn í höfnina í gærmorgun þegar það var útkall og við snerum til hafs á ný. Fengum þarna frían sólarhring á siglingu, ekki amalegt það ehemm.

Sipp o hoj, eins gott að eiga Pollýönnuaðferðina góðu :), en svona er þetta í starfi sem okkar, aldrei að vita hvenær þörf er á okkur. Partur af prógramminu. Brosum bara og tökum því sem að höndum ber.

Var að hugsa þegar við sigldum inn Engeyjarsund, hversu borgin okkar er að ófríkka séð frá sjó.

Fallegar byggingar eins og sjómannaskólinn og Háteigskirkja eru að hverfa á bak við grámygluleg reðurtáknin við Skúlagötuna og tónlistarhúsið nær að skyggja á Hallgrím gamla á SKólavöruholtinu háa. Ekki laust við að hugur manns hafi skoppað núna. Held að það væri ráð að staldra aðeins við í þessu steypuæði og sjá til með frekari ásýndarbreytingar. Finnst athygli vert það sem fyrrverandi fréttamaður, Sigmundur Davíð hefur verið að benda á í uppbyggingu og þróun borgarinnar. Ég gruna að græðgin ráði mestu í þessari þróun í dag. Það má benda á rök þeirra sem vilja flugvöllinn burtu í Vatnsmýri, eru helst með upphæðir í krónum á hraðbergi. Peningar peningar peningar.

Mikið eru peningar leiðinlegur hlutur, samt nauðsynlegir. Ætla mér ekki að fara á neinum límingum vegna þeirra........ allavega ekki að sinni.

Fer út aftur á MORGUN til Pongsa. Gaman gaman. Verð á vakt í inniveru þangað til.

 

 

Ha inniveran búin? Smá snúrubland í viðbót.

Mikið er þessi tími fljótur að líða.

Aftur á sjóinn á morgun. Er alveg rasandi hvað þessi tími líður hratt.

Sótti pening á fund í gær á honum stendur IX stórum stöfum. Var að virða þennan pening fyrir mér þar sem ég sat við gluggann minn á uppáhaldsstaðnum. Þar horfði ég yfir vesturbæinn og Seltjarnarnesið lítið og lágt. Núna á sumardegi hefur það græna ásýnd þar sem trjátoppar sem gægjast yfir húsþökin eru laufgaðir og fylla upp í þá fallegu mynd sem blasir við.

Hef verið hugsi við að virða fyrir mér þennan saklausa pening. IX stendur fyrir 9 ár. Hefði ekki trúað þessu fyrir 9 árum.

Nú er lengstur dagur ársins í lok þessarar viku. Að vera á sjónum í sumarnótt þegar himinn og haf renna saman í eitt í gullnum bjarma. Á nokkur slík augnablik í hugskotinu. En þau væru sennilega ekki eins mikils virði ef maður ætti ekki minningar um vetrarnætur á N Atlanshafi , hvar náttúran sýnir sína ygglstu brá.

Þannig er það með edrumennskuna. Maður þarf að þekkja hina dimmu afkima neyslunnar og afleiðingar hennar, vonleysið, óttann, kvíðann, vanmetakenndina ,áhugaleysið, einbeitingarskortinn, stjórnleysið og svo mætti lengi telja. Til að hafa "kátt í höllinni" þarf að greiða með því dýra verði.

12 spor leynifélagsins góða færa manni tilhlökkun í stað kvíða, ergo; jákvætt í stað neikvæðni, raunsæi í stað hugaróra.

Finnst eins og náttúruöflin, andstæðurnar sem birtast í flóði og fjöru, degi og nótt mætti kalla ying og yang, eigi sér stað innra með okkur öllum.

Kúnstin er að reyna að njóta þess góða og vera tilbúin að mæta því þegar fjarar um stund. Eitt er víst að fix með áfengi og slíku eykur bara vandann og gerir hann meiri.

Öll él birtir upp um síðir orti Páll Ólafsson. það má til sanns vegar færa.

Hornsteinn míns lífs í dag birtist í bæn bandaríska guðfræðingsins Reinholds Nieburs, sem hafði reynslu af lífinu sjálfu og milljónir  fólks í bata fer með upphaf hennar á hverjum fundi í leynisamtökunum.

Guð - gef mér æðruleysi
til að sætta mig við það sem ég fæ ekki breytt,
kjark til að breyta því sem ég get breytt
og visku til að greina þar á milli.

Að lifa einn dag í einu,
njóta hvers andartaks fyrir sig,
viðurkenna mótlæti sem friðarveg,
með því að taka syndugum heimi eins og hann er,
eins og Jesús gerði en ekki eins og ég vil hafa hann

og treysta því að þú munir færa allt á réttan veg
ef ég gef mig undir vilja þinn
svo að ég megi vera hæfilega hamingjusamur í þessu lífi
og yfirmáta hamingjusamur með þérþegar að eilífðinni kemur.

Reinhold Niebur

Boðskap þessarar bænar ættu allir að geta tekið undir.

Allavega sjáumst njótum sumarsins og fyllum á tankinn fyrir veturinn

 

Tíminn flýgur, kominn heim og það er sumar....snúrublogg í bland.

Jæja kominn heim. Ljómandi góður túr að baki um borð í blessuðum TÝR.

Þetta ár er búið að vera sérdeilis ótrúlegt hjá mér. Mikið að gerast á öllum sviðum. Frábærir hlutir að gerast í mínu lífi. Vitanlega koma dagar innan um, hvar ég verð að taka á honum stóra mínum. Á sama tíma og ný persóna kemur svo sterkt inn í líf mitt, virðist önnur þýðingarmikil í mínu lífi vilja hverfa á braut, vonandi tímabundið, slíkt tekur alltaf á og fær mann til að gera eins og maður þarf að gera í siglingarfræðinni, maður þarf að taka stað, átta sig á hvar maður er staddur og hvert maður stefnir, gera ráð fyrir hraða og eins því sem hefur áhrif á hraðann, og eins stefnuna. Gera ráð fyrir vind, og drift, straumum og sjávarföllum. Nauðsynlegt er  að taka  mið af aðstæðum í siglingunum, og lengri leiðin getur oft orðið styttri og farsælli.

ÞAnn 26. maí voru 9 ár síðan ég tók þá ákvörðun að lifa mínu lífi án áfengis. Og 8 ár síðan ég kvaddi tóbakið. Ég held að það séu mín stærstu gæfuspor í mínu lífi. Er enn að vinna í því máli, einn dag í einu. Ef ég hafði ekki borið þess gæfu að gera þetta, væri ég alls ekki á þessum stað í mínu lífi í dag.Fyrir það er ég óendanlega þakklátur. En þetta kemur ekki að sjálfu sér. Í þeirri vinnu er flóð og fjara líkt og í náttúrunni, stundum slaknar á því sem maður þarf að gera, þá verður að taka sig á í 12 spora kerfinu, tengja sig við hið æðra og láta stjórnast en ekki stjórna.

Haldið ykkur, er á leið aftur til Pong í júlí. Svona er þetta bara  .

 Er að vinna að verkefni fyrir gamla vinnuveitendur, hjá ELdingu hvalaskoðun, fór eina ferð með þeirri gömlu í dag (Eldingu) , þykir svo vænt um þetta skip. Læt fylgja með eina gamla mynd af mér við stórnvölinn á henni, ég fer með hana eina ferð á morgun. Fer svo aftur á TÝR eftir helgi.

Meira síðar. Þakka góðar óskir og kveðjur.

 

Hugleiðingar eftir heimkomu

Viðburðarríkur hálfur mánuður að baki.

Thailand á vel við mig og mitt skinn. Við Pong fórum í fyrradag til Gulla, sem býr þarna úti. Hann er kominn yfir 70, og lifir þarna eins blóm í eggi á ellilaununum. Býr í góðu húsi og er með heilmikinn blómagarð, hvar hann dúllar sér dagana langa. Hann lítur út fyrir að vera 15 árum yngri. Hér heima átti hann vart fyrir mat eftir að borga húsaleiguna, þarna úti er það annað, hann borgar lítið í leigu og getur veitt sér heilmikið. Honum finnst svo gaman þarna og þarna líður honum vel. Frábært.

Það var mikið öðruvísi að vera þarna , ekki á hóteli, og aðeins í samskiptum við Thailendinga. Talaði ekki við neinn vestrænan mann fyrr en ég fór frá landinu aftur. Fannst gaman að semja mig frekar að lifnaðarháttum þeirra.

Thailendingar leggja mikið upp úr því að borða, borða saman. Það er þeim nauðsynleg félagsleg athöfn, það er þeim mikils virði að eiga það samfélag. Samt sé ég í borgunum að hluti þjóðarinnar er að sogast inn í hin vestrænu trúarbrögð neyslu og tísku. Las það í blaði ( á ensku audda) að við aukna neyslu á vestrænu ruslfæði í þessum téðu borgum, er merkjanlegur mikill munur á heilsufari, örlar á offitu og áður óþekktir sjúkdómar hjá þeim, fara í vöxt, svo sem hjarta og kransæða vandamál og eins ákveðnar tegundir krabbameina.

Auðvitað eru mörg vandamálin þarna líka. Mikill aloholismi í kring um vændissvæðin. Thaland koperar alnæmislyf, með vitneskju og samþykki vesturlanda og dreifir frítt til HIV sjúkra.

Það má segja að þetta sé eins og risavaxið leikhús, þar sem margar sýningar eru í einu, maður þarf að velja hvað maður vill sjá. Ef fólk vill sollinn og sukkið þá er bara að fara þangað, ef þú vil sól og sælu þá er það að finna þarna, ef þú vilt ráfa um markaðina og innan um mannlífið þá er það þarna líka.

Hló mikið þegar ég sá strætisvagnana í Bangkok. EKki víst að þeir fengju að aka hér. Trégólf í sumum þeirra og sumt er rimpað saman með teipi.

Meira síðar

Kominn heim á ný

Kom heim seint í gærkvöld. Eftir langt og strangt ferðalag.

Átti frábæra helgi í Sikhiu í Korat héraðinu í Thailandi Best að myndirnar tali sínu máli. Eftirminnilegt og sérstakt.Læt fólki um að geta í eyðurnar og hvað er í gangi.

Meira síðar.

Þakka góðar kveðjur.

Thailand á ný, mikið „surprice“, sumum komið verulega á óvart.

Já er búinn að vera hér síðan á fimmtudagskvöldið. Undirbúningurinn ekki langur. Sumir sagt mig geggjaðan að gera þetta, aðrir samgleðjast og skilja kallinn. Þetta var tækifæri sem ég varð að grípa. Slíkt gerist ekki á hverjum degi að maður eigi þess kost að geta farið yfir hálfan hnöttinn að koma mikilvægri manneskju í lífi manns á óvart á þennan hátt.

 

Pong er að elda hádegismatinn, verulega heitt í veðri í dag, erum búnir að vera niðri í bæ í morgun, á meðan var stórþvottur að velkjast í þvottahúsinu. Sældarlíf. Loftslagið hér er sérlega gott og á vel við minn skrokk. Verð ákveðnari með hverjum deginum að kaupa mér hús hérna í Thailandi í framtíðinni. Hann leigir litla condo íbúð nánast úti í sveit, hér er sofnað við suð í engisprettum úti á akrinum. Þetta þykir lúxus íbúð á Thailenskan mælikvarða. En við búið að íslenskum húsmæðrum þætti slæmur kostur að stunda heimilsstörfin hér, hér er ekki verið að splæsa í eldhúsinnréttingar eða óþarfa tæki og tól. Samt eru allir saddir, sælir og hreinlætið er mikið hérna.

Já einhverjir vilja vita hvernig þetta gekk alltsaman. Já þetta var ansi skemmtilegt. Ég var lengi að bræða með mér að gera þetta. Sagði Pong að maður að nafni Örn væri á leið til Thailands og myndi hafa meðferðis sendingu til hans.

Eftirvænting Pongs varð meiri og meiri með hverjum deginum. Hann fór að ímynda sér alls konar hluti sem ég væri að senda honum. Það fór að vera verra og verra að ljúga að honum eftir því sem nær dró.

Áður en ég flaug út á miðvikudagsmorgni, gisti ég hjá Rósu og Guðna sem búa á gamla kanavellinum. Þá gat ég sagt Pong að ég myndi hitta hann á MSN á netkaffihúsi á vellinum, laug því að þau byggju á kollegíi hvar væri bara netkaffihús. ( við Pong hittumst á MSN 2 svar á dag ef tök eru á) Brottfararmorguninn hrigdi ég í hann og sagðist vera að fara út að keyra með Guðna. Flaug út með lággjaldaflugfélaginu Icelandair, sem var hálft fargjaldið út að venju. Þurfti að bíða á Heatrow yfir daginn, sem var ágætt, fékk mér góða göngutúra á milli. Fór svo á netkaffi þar með laptoppinn, sneri mér út í horn svo að hann  sæi ekki allt þetta ferðafólk, og hitti hann á MSN, fólki varð starsýnt á mig þarna á netkaffinu, og ég varð að segja því hvers vegna ég gerði þetta, það varð til þess að ég fékk algjöran frið á meðan á spallinu stóð. Þá var um kvöldið haldið með Eithiad flugfélaginu ( alsendis frábært flugfélag, afar skemmtilega innréttaðar flugvélar) til Abu Dhabi sem er í arabísku furstadæmunum. Á fimmtudagsmorgni fékk ég mér morgunhressingu í sérkennilegu flugstöðinni í Abu Dhabi. Hringdi í Pong þaðan og ákkurat á meðan kom svona Ding ding ding PASSENGERS TO.....TIKLYNNING !!!!!!! ég fór í keng og hljóp inn í næsta herbergi sem reyndist ekki vera fyrir farþega HEHE, en sagði Pong að ég væri í Kriglunni í Reykjavík og það væri verið að auglýsa tilboð. Eftir frekar stuttan stans var haldið af stað til Bangkok. Tók eftir að öll flug þarna voru á mínutunni. Lenti í Bangkok á staðartíma 1830 sem var 40 mín. fyrir tímann. Hafði lært það mikið á Thailendingana að ég  gat fengið luxusdrossíu á 1200 BATH til Pattaya, en síðast þurftum við að borga nánast 3x meira. Á leið til Pattaya SMSaði ég til Pong sem Einar og Örn á víxl, sem var mjög skemmtilegt. Fór beint á Hótel Royal Twin Palace, þar kannaðist starfsfólkið við mig strax. Hljóp því næst út á 2. Breiðstræti gekk beint í flasið á skraddaranum mínum sem var afar hissa á því að sjá mig. Þaðan fór ég á markaðinn á South thai road að kaupa blóm. Aftur á hótelið að undirbúa. Var með nokkrar smágjafir og kerti meðferðis. Bjó til stíg af rósum, gjöfum og kertum eftur herberginu endilöngu, þar var kort til Pong sem sagði að gjöfin væri á svölunum.

Til að gera langa sögu stutta. Þá gekk þetta upp. Pong gjörsamlega lamaðist það tók hann tölvuerðan tíma að átta sig að ég væri kominn til hans.

Þurfum að erindast dálítið, verðum með frekari fréttir fljótlega , eftir að hafa farið í heimabæ hans Sikhiu sem er í Korat héraðinu. Ýmislegt verið að bollaleggja.

Jæja erum að fara ofan í bæ, Pong að vinna og ég í nudd og í göngutúr, hef gaman að rölta um strætin hérna og njóta mannlífsins. 38° c hiti og sól. Rignir sjálfsagt í kvöld, þá eru göturnar líkt og straumfljót.

Já ævintýrin halda áfram í landi brosanna. Er að ná einu og einu orði til viðbótar. Pong biður að heilsa þeim sem þekkja.

Savadee Kaab.

Pom rak kuhn Pong

 

Innivera, smá um 12 sporin að auki

Kominn heim af sjónum.

Skrambi góður túr þetta. Mikið að gera. Má segja að leiðtoginn hafi verið í sínu besta essi, sem vill segja að hann var í essinu sínu. Það er gaman af svona túrum, þeir líða hratt og ólíkt skemmtilegra fyrir áhöfnina að takast á við ólík verkefni.

Var upptekinn í fjarskiptum, þökk sé nettengingum um borð í skipum í dag, og eins SMS samskipti á frívöktum, þegar við erum innan drægis hjá símanum. Ólíkt en hjá frændum vorum færeyingum sem hafa gsm samband 60 sjómílur á haf út. En fjarskiptin hjá mér persónulega voru í eina átt..... já austur í Asíu.

 Hef aldrei fengið eins mikið af fallegum bréfum og sendingum. Þetta er að snerta mig mikið.

Enn er verið að plana og taka ákvarðanir, og líkt og áður þá ætla ég ekki að vera að fjasa um það hér. Finnst best að hlutirnir gerist og fái að gerast, og láta vita eftir því hvernig þetta allt saman rekur sig. Það að spyrja að leikslokum á við hér. En þetta er flókinn ferill og langt frá því að vera beinn og breiður vegur, sem liggur þangað sem okkar hugir stefna báðir.  En við ætlum að leggja af stað hinn kræklótta varðaða veg, og taka einn áfanga í senn.

Er enn að melta Thailand, og hina ólíku meningarheima. Við hið hvíta hyski þykjumst vera alfa og omega, en erum í reynd minnihlutahópur sem er að kafna í eigin skít og eigin hugmyndum. Held það sé okkur öllum hollt að fara á framandi slóðir, með opnu hugarfari, og eftir á að reyna að líta í eigin barm. Það segir á góðum stað "víðar er Guð en í Görðum" og það er svo laukrétt. Víða um heim lifir fólk í sátt við eigið skinn, með annað verðmætamat og viðhorf. Lifir í deginum í dag og hefur ólíka tengingu við náttúruna og æðri mátt. Sú árátta okkar hins hvíta hyskis að troða okkar lífsmáta upp á alla jarðkringluna hugnast mér barasta alls ekki. Meira um þetta síðar, þarf að melta meira heheh.

Allavega er ég ekki samur eftir, í góðum skilningi, er ég þá ekki að tala um það sem við Pong eigum saman.

Vinnan mín í 12 spora kerfum AA og skyldum samtökum, er að skila sér þarna, sem og í öllum afkimum lífs míns.

Segi bara það að ég er afar þakklátur fyrir að hafa fengið að vinna í þeim sporum, fyrir óútskýranlega náð hins æðsta máttar.

 Fyrir ykkur sem eruð enn að berjast í eigin mætti, eigin hugmyndum og eruð að kafna í eigin egói, ég vona að þið nýtið ykkur það tækifæri sem felst í 12 spora vinnunni og ég lofa ykkur því( AA bókin lofar) að líf ykkar MUN breytast. og þið fáið kjark að takast á við hið óvænta, hið framandi og síðast en ekki síst ykkur sjálf.

 

Lifið heil