Siglt í þoku í Norðursjó, smá innsýn í siglingu við slíkar aðstæður.

Norðursjórinn er dálítið ævintýrakenndur í þoku sem þessari. Þokan var enn svartari í nótt, en hún er núna. Þurfti að púsla dálítið í traffík í nótt og eitt skipið fór ansi nærri bakborðssíðunni, en við höfðum rætt saman áður til að einfalda siglingu allra skipanna sem voru í hnapp, þá treystum við okkur til að mætast þröngt, þrátt fyrir þokuna, enda við á gagnstæðum stefnum en önnur skip voru þvert á leið okkar tveggja, og Goðafoss var að draga uppi eitt skip á sama tíma sem hefti mig að beygja mikið á það borðið. Hann fór 0,150 sml frá mér og ég sá ekki móta fyrir honum. Eins og að fljúga blindflug. Reyndar sá ég ekki aftari kranann á eigin skipi úr brúnni. Stundum eru aðstæður á þann veg að menn eru á þröngum leiðum eins og í nótt að þá var land á eina hliðina og rif á hitt borðið og tveir fiskibátar að veiðum náttúrulega ákkurat á þessu svæði. Í aðstæðum sem þessum blessar maður í bak og fyrir siglingartækin sem eru orðin svo fullkomin og þægileg notkunar. AIS Automatic Identification System segir manni nafn skips sem er innan ákveðins radíuss, svo maður barasta kallar viðkomandi skip upp og menn sammælast um hvernig best sé að haga siglingunni svo öruggt sé. Málið er að það þarf að nota þessi tæki, og um að gera að hika ekki við að kalla upp skip sem maður þarf að sigla nærri til að hafa allt á hreinu og spyrja aftur ef maður er ekki viss. Td. segja " I turn 10° port and we will be red to red CPA X,X miles" og viðkomandi endurtekur og svo vice versa. Þá getur maður siglt rólegur og hefur vald á aðstæðum. Aldrei of varlega farið. Skip eins og Goðafoss með sæþunga (displacement) upp á 21 245 tonn, eins og hann er núna, er ekki stöðvað á augabragði og maður tekur ekki stóra beygju án fyrirvara á meira en 20 hnúta ferð. Þess vegna verður að hugsa fyrir öllum stjórntökum í tíma og með fyrirvara. Grunnatriðið er samt, að vita hvar maður er staddur, og hvert er verið að fara, og hvernig á að fara þá leið, síðan að sannreyna stefnu, hraða og áform þeirra skipa sem ógna öryggi siglingarinnar.

Er þetta ekki bara eins og í lífinu sjálfu? Ef maður lendir í aðstæðum sem villa manni sýn, nú eða aðstæður skapa þoku og óvissu í sál og sinni. Þá er ráðið að taka stað og átta sig, reyna að komast að því hvernig haga á hraða og hver hin nýja stefna er til að komast á áfangastað, án þess að stranda, eða lenda á öðrum, eða sama við aðra. Sum svæði forðast maður að sigla um vegna sjólags, strauma, grynninga og fleira. Það að vera navigator eða siglingarfræðingur er skemmtilegt starf og krefst þess að hafa yfirsýn og geta lagt mat á aðstæður og bregðast við atvikum sem geta komið upp allt í einu, án þess að missa tökin og fara í panik. Mikilvægt að eiga alltaf innistæðu, í formi þekkingar og kunnáttu, þekkja hvernig skipin bregðast við stjórntökum og hvernig þau haga sér. Bera virðingu fyrir viðfangsefninu semsagt. Þetta er bara eins og AA hehehe.  Gaman gaman.

Olíuborpallarinir fá dulúðlega ásýnd í þokunni, stundum standa hæstu punktar á þeim upp úr þokunni og oft má sjá eld loga upp úr skorsteinum á toppnum, sérstakt að sjá þetta. Þessi stálskrímsl fá á sig ævintýralegan blæ. Fer að beygja meira austur í og þar siglum við á milli sandrifja um stund á leið okkar til Rotterdam, hinnar miklu hafnarborgar.

Maður er vel haldinn eftir kræsingarnar hjá Simba sem er fagmaður fram í fingurgóma og hefur það lag að elda mat sem er uppfullur af góðu karma og greinilegt að honum finnst gaman að elda. Það finnur maður í hverjum bita.

Kveðja úr Norðursjó.

Athugasemdir

[Jenný Anna Baldursdóttir, 27.7.2008 kl. 14:03]

[Guðmundur St. Valdimarsson, 27.7.2008 kl. 19:42]

Það er gaman að sigla. Já það er líka betra að hafa taugarnar í lagi í aðstæðum sem þessum. Maður með siglingareynslu á að geta gert það áhyggjulaus. Það er það sem skilur að á milli fagmennsku og fúsks. Þegar maður hefur allt sitt á hreinu, notar tækin og tólin til að hjálpa sér, enda eru þau til þess, þá líður manni vel og getur gert það sem maður vill og haft gaman að. Ég gat eitt heilu tímunum úti á dekki eða upp í brú að fylgjast með pöllunum og skipunum þarna í allskonar veðri. Eina sem ég sé eftir frá siglinga árunum, er hvað ég var hrikalega latur með myndavélina.

Bestu kveðjur

[Jóhann Elíasson, 27.7.2008 kl. 21:25]

Skemmtileg færsla.  Eins og þú veist þá "hætti" ég á sjónum 16 ágúst 1986, en árið 1996 fór ég tvo túra á Reykjaneshrygginn, svona til þess að smakka aðeins á þessu aftur.  Ég hugsaði nú með mér hvað það væri nú "auðvelt" að vera stýrimaður með öll þessi góðu siglingatæki til þess að hjálpa sér, en mér skjátlaðist aðeins, því ég hafði á því skipi sem ég var góð tæki til að aðstoða mig og það sama var að segja um hin Íslensku skipin á slóðinni en flest austan tjalds skipanna voru svo til tækjalaus og þau voru u.þ.b 2/3 hlutar af þeim flota sem var þarna. Hérna áður fyrr var maður að "plotta" út punkta á radarnum til þess að finna út stefnu og hraða viðkomandi skips en þarna setti maður bara á "punktinn" ýtti á takka og þá fékk maður út stefnu, hraða og tíma í árekstur miðað við óbreytta stefnu.  Sigling við þessar aðstæður, sem þú lýsir, er alveg ótrúlega erfið og "stressandi" ekki öfunda ég þig af þessum aðstæðum.  Ég óska þér góðrar ferðar  og góðrar siglingar.

[Einar Örn Einarsson, 27.7.2008 kl. 23:30]

Takk fyrir innlitið öll.

Laukrétt hjá ykkur félagar getur verið stressandi, en ef maður er duglegur við að ná sér í skammt úr reynslubanka þeirra reyndari og fúsleiki fyrir hendi á að vera skárri í dag en í gær, þá er það rakið mál að stressið verður ekki eins mikið. Tækin eru tæki og ber að nota þau sem slík, í þeim gæti verið skekkja einhver, þess vegna er útkikkið jafn mikilvægt sem fyrr.

Kveðja á ykkur.

Spáið í þessu, 3 tímar í Maas center í lóðs og ég er að kommenta á internetinu, öðruvísi mér áður brá sagði kellingin.

[Jakob Jörunds Jónsson, 28.7.2008 kl. 01:58]

En því í ósköpunum ertu að beygja 10 gráður í bak ef að þú ætlar að mæta honum rautt á móti rauðu???

Annars er með Goðafoss að maður er stanslaust í því að taka fram úr. Tók einu sinni fram úr einum í beygjunni áður en maður kemur að Stórabeltisbrúnni (að mig minnir), var búinn að tala við gaurinn þannig að þetta var allt í góðu. Ég held nú samt að mörgum af þessum karakterum sem maður hefur siglt með á skemmtiferðaskipunum hefði orðið brátt í brók!

[Einar Örn Einarsson, 28.7.2008 kl. 11:09]

Skarplega athugað hjá þér Jakob. En ég var að taka fram úr stóru skipi sem var á stjór og það var ekkert svigrúm þeim megin, tveir fiskibátar voru framundan og svo þessi að koma á móti,og aðrir voru að koma þvert á stefnu okkar. Til að leysa málið á einfaldan hátt, án þess að fara í stórfiskaleik eða stórsvig, var málið að fara nær honum þ.e.a.s. beygja örlítið á hann og mæta honum frekar þröngt, er viss um að það hefði farið svipað með brókina hjá félögum þínum hefðu þeir verið hérna.

[Jakob Jörunds Jónsson, 28.7.2008 kl. 16:47]

Jamm, datt það svona í hug. Vildi bara vera viss ef ég maeti þér einhverntímann á hafinu